Vanzelfsprekend vinden we het verschrikkelijk voor Sylvana dat zij slachtoffer is geworden in de toeslagenaffaire en hebben er ook begrip voor dat dit geleid heeft tot een betaalachterstand. De huurachterstand tot het moment van schadeloosstelling is ook bevroren. Toch hebben wij uiteindelijk een kort geding aangespannen, omdat er ná de schadeloosstelling en eerste compensatie van de Belastingdienst een nieuwe huurachterstand ontstond en we niet tot afspraken met Sylvana kwamen. Bij ons was toen nog niet bekend dat er nog een tweede compensatie toegezegd was.
(
Zoals we al vóór de uitspraak van de rechter aangaven, gaan we er nog altijd vanuit dat we er samen met Sylvana uitkomen. We hebben afgelopen week al telefonisch contact met haar gehad, waarbij we dit ook aangegeven hebben. Direct aansluitend hebben we dit ook schriftelijk met haar advocaat gecommuniceerd, waarbij we meteen een concreet voorstel hebben gedaan voor het aflossen van haar huurschuld, nadat de tweede compensatie binnen was. De advocaat van Sylvana zou hier afgelopen week inhoudelijk op reageren. Dit is echter nog niet gebeurd. Wel is inmiddels een deel van haar huurschuld betaald.
Vandaag is het vonnis van de rechter binnengekomen. Woonwenz is in het ongelijk gesteld. Onder andere vanwege het feit dat onduidelijk is welke beslissing de kantonrechter in de bodemprocedure zal nemen. De kortgedingrechter geeft aan daarop niet vooruit te kunnen lopen. Voor ons was het vonnis van de rechter niet zo relevant meer, aangezien we al contact met Sylvana en haar advocaat hadden om er onderling uit te komen. We hebben besloten om ook de bodemprocedure stop te zetten. Wél willen we vooraf afspraken met Sylvana maken over de resterende schuld. Die dient zij namelijk nog bij de Belastingdienst aan te melden.
Inhoud vonnis
In het vonnis stelt de rechter dat Woonwenz onvoldoende heeft gedaan om persoonlijk met Sylvana in contact te komen. Dat is iets wat we ons zeker aantrekken, omdat we persoonlijk contact juist erg belangrijk vinden. Zeker in schrijnende situaties als deze. Hierin zijn we tekortgeschoten. Hoewel we Sylvana vele malen telefonisch, schriftelijk en per email hebben benaderd, is het contact niet (voldoende) tot stand gekomen. We evalueren deze zaak de komende weken en bekijken hoe we ervoor kunnen zorgen dat we er voortaan wél in slagen om tot persoonlijk contact te komen om samen afspraken te kunnen maken.
Overigens vinden wij het wel belangrijk om te melden dat de rechter verkeerd heeft begrepen dat Sylvana pas de ochtend van de zitting was aangemeld bij Schuldhulpverlening. Dat is niet het geval. De ochtend van de zitting was slechts één van de contactmomenten, maar daar waren al verschillende gesprekken aan vooraf gegaan. Schuldhulpverlening had ook al enige tijd contact met Sylvana. Deze passage in het vonnis klopt dus ook niet.
Desalniettemin is er in deze zaak sprake geweest van veel miscommunicatie en ontbrak wederzijds contact. Gelukkig komt dat nu wel voorzichtig tot stand. We gaan er zoals gezegd dan ook volledig vanuit dat we goede afspraken kunnen maken met Sylvana en ze gewoon in haar huidige woning kan blijven wonen.
